Nuri Aldur                                                                                                                                

Ev demeke dirêje ku dayika min li Swêd çû ser dilovanîya xwe, lê ew berî ji nav me koçbikê, wê gelek salên xwe bi derman û tedawîyan li nexweşxanan derbaskirin. Demên ku dost û heval dihatin civat û sohbetan, ji dayik dipirsîn ku ma gelo ew çawaye  û wê gelek caran weha  bersiv dida:  "...walla lawo, ez weke marên nîvkûştîme...". Carek min ji dayik pirsî ku ma wateya vê gotinê çîye û wê got ku "...yanî ne sax û ne mirî anjî hem sax û mirî" ye. Bê goman em vê gotinê jî mîna gotineke pêşîyan dizanin û karin li hemî awayên jîyana xwe yî lîteratûrî de bi kar bînin.                                                                                                                      

Ez vê gotina bi wate karim bi rewşa politîka Sûrîre/Şamêre bişibênim û mûqayese bikim. Hûkûmeta li Şamê mîna marên nîvkûştîye(hê ne xwedî daîre û dezgehe, nîv xwedî ordîne, nîv xwedî enstîtû û organîsyonin û her yên mîna wan...). Balam hêdî hêdî dergeh ji van marên nîvkûştîre di vebin, evan marên nîvkûştî tên dawetkirin bo komcivînên/hevdîtinên enternasyonalî  û belkî nêzîk ewan ne mîna marên nîvkû ştîbin, ewan belkî mîna piling û şêran bêne pesinandin anjî  ewan(ne mîna marên nîvkûştî) mîna marên bi jehr/ziha bêne nasîn.                                                                                                                                                   

Berî bi çend rojan birêz Îlham Ahmed(seokeke ji  îdare  Rojava ye) tiştekî  balkêş beyankir  û ji bo hûkûmeta li Şamê weha got: "... kesayet hatine gûhertin, lê sîyaset hemane/aynîye...". Gelî xwendevanên malpera me yî vekirî/transparant/Rûpela nû - em tevde bihizirin ku eger evan maran ne di rewşeke nîvkûştîde bana, wî hingî çi bêjin û çi nebêjin. Vaye mêrikan(anjî evan mar û zihan) bi vî halê xwe yî zeîf/nîvkûştî hîç nermbûnekê hemberî rojavayîyan nakin;  tam tersê wê, ewan rojavayîyan tehdîd dikin û karakter  û felsefa xwe yî genî bi awakî qabadayî bo kurdan dibêjin. Helbet evan hemî sextekarî û barbarîyên wan,  bo kurdan, ne tiştekî nûye! Kurd vêce dizanin, rojavayî dizanin û wan baş dinasin.                                                                                                                                  

Lê dîse jî divêt rojavayî bêhtir li ber xwe bidin, li hemberî wan mar û zihayan car carna cesûrtir bibin û weha bo xwe bibêjin ku eger ewan marên nîvkûştîbin, rojavayî jî tûpişkên pêvedanêne.                                                                                                                                          

Û bere rojavyî weha jî moral û cesaretê bidne xwe û wilo bibêjin ku:  eger dost, piştgir, pispor û şêwirmendên wan mar û zihayan;  kesên tirk û erebbin;  yên rojavayîyan jî kesên mîna  birêz Mesud Barzanî, Osman Baydemir û bi hezaran hemwelatîyên wan yên ji her çar parçeyên Kurdistanêne.