(HelbestekBerî 27 Salan)

Min ev helbesta xwe; (Jîn bi Fene), berî 27 salan nivîsandiye. Piştî ew bûyera terafîkê ya malwêran ku di roja 5/4/1994an de hat serê me û kebaniya min têde cane xwe ji dest da.. Dema ku em ji Şamê dizîvirîn mala xwe Qamişlo. Hingî, dostê min î hunermend (Adil Hiznî), Xwedê wî bi dilovaniya xwe şad bike, ew helbest kir stranek xweş, di gel hin guhertinên bi destûra min.. Berî çend rojan, min li wê stranê guhdarî kir û bi min xweş hat ku deqa wê ya orjînaljî ji we re belav bikim:

Min nizanî jîn bi fene

Bi fena min dixapîne

Da milên min barêgiran

Huş û sewdandileqîne

Dizî ji min salên ciwan

Gula min di qurquçîne

Ew xwînasor î dijen ya

Êdî nema bi jenîne!

Çima qederê te wakir,

Te ji min girt wilokîne?

Gazinê min tev ji te ne

Dilê min bi xem û şîne

Ez mirovim, hez dikim jîn

Gul, giya bi min serîne

Dilovanim, bi wijdanim

Belê va dil bi birîne

Min nizanî jîn bi fene

Bi fena min dixapîne

Kirmegêj wek mest û lala

Serî li min digerîne

Bayê felekê, vadijtê

Jiyana min diguherîne

Çep li rastê, rast li çepê

Bi qulpa dizîvirîne

Min nizanî jîn bi fene

Bi fena min dixapîne

Dara min şîn û ciwan bû

Va pelên wê diçilmişîne.

Qamişlo/15 Nîsana 1994